Pengalaman Berkesan Ketika Di Turki

Dermawan...

Mendengar kata Turki, entah mengapa sifat ini sangat identik dengan mereka dipikiranku. Orang Turki memang friendly meskipun dalam konteks berbeda dengan friendly yang ada dalam masyarakat Indonesia. Tetapi dalam masalah dermawan, masyarakat mereka seakan tak ada tandingannya. Pasalnya kedermawanan mereka bukan hanya sekedar kepada sesama manusia saja tetapi kepada semua mahluk Allah yang ada dibumi ini. 

***

“Nerelisiniz?”

(Anda orang mana?)

“Endonezyalıyım, siz?”

(Aku orang Indonesia, anda?)

“Haa Endonezyalı mısınız? ben Türküm.”

(Haa jadi kamu orang Indonesia ya? Aku orang Turki.)

“Biliyorum, yani hangi şehirden geldiniz?”

(Ya aku tahu, maksudku dari kota apa?)

“Aaa Ankaradan geldim ben. Babam Endonezyada çalışıyor”

(Aaa aku dari Ankara. Ayahku bekerja di Indonesia.)

“Öyle mi?”

(Oh begitu ya?)

“Evet, orası güzelmiş... ben de oraya gitmek isterken siz neden buraya geldiniz ki?”

(Iya, katanya disana indah...aku pengen banget kesana, kamu kenapa kesini?)

“Evet Endonezya güzel ama Türkiye de güzel. Kısmet.”

(Ya Indonesia indah tapi Turki juga sama. Nasib.)

“Aynen. Nerede kalıyorsunuz?”

(Ya begitu. Kamu tinggal dimana?)

“Bu üniversitenin içinde kalıyorum, ya siz?”

(Aku tinggal di dalam universitas ini, kalau anda?)

“Ben farklı mahallede kalıyorum ama buraya yakın bir yerdeyim.”

(Aku tinggal di lingkungan berbeda tapi dekat dari sini.)

“Haa anladım, ne okuyorsunuz?”

(Haa aku ngerti, apa jurusan anda?)

“Ben tarih okuyorum, ya siz?”

(Aku belajar sejarah, kalau anda?)

“Ben de edebiyat okuyorum.”

(Aku belajar jurusan sastra.)

“Çok güzel, tanıştığımıza memnun oldum.”

(Sangat bagus, senang berkenalan dengan anda.)

“Ben de.”

(Aku juga.)

“Bir sıkıntı olursa ya da yardıma ihtiyacın varsa bana söyleyebilirsiniz, çekinme.”

(Kalau kamu ada masalah atau butuh bantuan bilang aja, jangan malu-malu.)

“Tamam, çok teşekkür ederim.”

(Iya, terimakasih banyak.)

“Rica ederim, ne demek.”

(Sama-sama, bukan apa-apa)

“Bileziğiniz çok güzel.”

(Gelangmu sangat cantik.)

“Beğendiniz mi?”

(Apakah anda suka?)

“Size yakışır diyorum.”

(Maksudku sangat cocok dengan anda.)

“Hediyeniz olsun.”

(Ini hadiah untukmu.)

“Yok, hayır öyle demek istemedim.”

(Ga, aku bukan bermaksud begitu.)

“Yok yok, gerçekten hediyeniz olsun. Bende çok var zaten.”

(Ga, gapapa benar ini untuk anda. Lagi pula aku punya banyak)

“Hayır almam, sağol.”

(Ga aku ga bisa ambil, terimakasih.)

“Almasanız küserim.”

(Kalau anda tak menerimanya aku tersinggung)

***

“Merhaba, birşey sorabilir miyim?”

(Halo, boleh saya tanya sesuatu?)

“Tabiki.”

(Tentu.)

“Buradan devri aleme nasıl gidebilirim?”

(Bagaimana aku bisa pergi ke devri alem dari sini?)

“Devri aleme mi gideceksin?”

(Kamu mau pergi ke devri alem?)

“Evet”

(Ya)

“Öğrenci misin? nerelisin?”

(Apa kamu pelajar? Kamu orang mana?)

“Evet öğrenciyim, Endonezyalıyım”

(Ya aku pelajar, orang Indonesia)

“Haa Endonezyalısın.”

(Haa kamu orang Indonesia)

“Evet. Peki nasıl gidebilirim devri aleme abla?”

(Iya. Terus gimana cara aku pergi ke devri alem kak?)

“Hadi benimle gel.”

(Ayo pergi denganku.)

“Nereye abla?”

(Kemana kak?)

“Devri aleme değil mi?”

(Ke devri alem kan?)

“Evet devri aleme, ama hangi otobüse binmeliyim, gösterir misin?”

(Iya ke devri alem, tapi aku harus naik bus yang mana bisa tolong tunjukan?)

“Şimdi beni takip et.”

(Sekarang ikuti aku.)

“Tamam”

(Oke.)

“İçeri girebilirsin.”

(Kamu bisa masuk.)

“Hayır abla, ben kendim giderim yaa”

(Tidak kak, aku bisa pergi sendiri.)

“Hayır, lütfen içeri girin bu benim arabam, birşey olmaz”

(Engga, ayo silahkan masuk ini mobilku, gapapa.)

“Yok teşekkür ederim, size zahmet olur.”

(Engga terimakasih, aku merepotkanmu.)

“Hayır hadi girin lütfen ben seni bırakırım oraya, niyetim iyi, korkma benden lütfen.”

(Engga ayo silahkan masuk, aku antar kamu kesana, niatku baik, mohon jangan takut denganku)

***

“İyi günler efendim.” İşçi.

(Selamat siang pak/bu. Pekerja.)

“İyi günler” müşteri.

(Selamat siang. Pelanggan.)

“25 Lira.”

(25 Turki Lira.)

“Tamam.”

(Baiklah.)

“Bu da para üstünüz.”

(Ini unag kembalian anda.)

“Teşekkür ederim”

(Terimakasih.)

Çıktıktan sonra paketini açıp köpeğe verdi. (Setelah keluar ia membuka paket itu dan memberikannya kepada anjing.)

“Gel gel hadi ye.”

(Sini, sini ayo makan.)

Köpek hemen onu yemeğe başladı. (Anjing itu langsung memakannya.)

“Ohh çok mu acıktın. Afiyet olsun.”

(Ohh apa kamu lapar sekali. Selamat makan.)

***

Pengalaman-pengalaman ini mungkin pernah dialami bukan hanya olehku. Kedermawanan mereka sangat berkesan bagiku. Bahkan aku kadang berpikir apakan mungkin kejadian ini dapat kualami jika aku berada di tanah air?

Tulisan ini dibuat untuk FLP Challenge (www.flpturki.com.) see the site for more :)